Tag

We ontvingen onderstaande column. In overleg met de schrijver is het stuk iets aangevuld om het nog ietsje waardevoller te maken. Hieronder lees je het resultaat.

De redactie

Goedendag beste lezer,

Dit is een stuk van pessimisme en frustratie. Maar ook een stuk van positivisme en hoop. Leest u maar even mee en geeft u mij uw mening. Want er is er afgelopen jaren op voetbalgebied zoveel gebeurd in onze gemeente dat ik in een staat van totale verwarring verkeer. Ja, beste lezer ik ben het spoor volledig bijster. De rookwolken zijn nu aan het optrekken. Ik weet nog steeds niet wat ik er allemaal van moet denken en wat ik nu allemaal zie.

April 2012 staat in mijn geheugen gegrift. Het had een historische dag kunnen zijn. Een kans voor heel Apeldoorn. ´´Eindelijk´´, dacht ik. Eindelijk iets gezamenlijks! En met mij vele anderen. ´´Eindelijk´´ dachten velen, eindelijk zien ze het licht. Voetbalstad Apeldoorn, de BVO AGOVV gaat over in een nieuwe, gezamenlijke Apeldoornse organisatie. Het wordt een BVO van ons allemaal!

Het Apeldoornse voetbal zou een gezamenlijke trots krijgen. Met zijn allen werken aan een prachtig project. In samenwerking met het ambitieuze FC Twente nog wel. Er werden projectgroepen gevormd. Het was een en al positivisme. Maar toen bleek dat de basis wankel was. Die basis was de bestaande BVO, die nog geen jaar later ten onder ging.

Niet lang na de ondergang kwam er weer hoop. Het was opnieuw FC Twente die een hoofdrol zou gaan opeisen. Die zou de jeugdopleiding hier gaan vestigen. En vandaar uit zou er gebouwd kunnen gaan worden aan een nieuwe BVO. Iets van ´Twente Apeldoorn´ of zo.

Maar de hoofdrol van Twente bleek geen positieve. Zat er iets achter?

Het Twentse Ros kwam niet langs om onze kale voetbalakkers te bevruchten. De bestuurder van het Twente Ros spande niet zijn Ros voor het karretje. Nee. Hij spande wat enthousiaste fans uit Apeldoorn voor zijn karretje. En zelfs de Apeldoornse politiek, getuige de foto in de krant. Op die foto zaten de hoofdrolspelers aan tafel.
Op de voorzitter van Twente na, een even charmante als briljante strateeg, bleken die hoofdrolspelers slechts marionetten in een politiek spel. Een spel om een andere gemeente (Hengelo) onder druk te zetten. Die opzet slaagde. Twente kreeg zijn zin. Hun jeugdopleiding ging alsnog naar Hengelo. En Apeldoorn bleef weer met lege handen achter. Wederom een meesterzet van de briljante strateeg. De fans werden losgemaakt van het karretje, hijgden uit en leden gezichtsverlies. Het Twentse ros bevruchtte onze akkers van hoop niet. Nee, het vertrapte alles. Alle hoop de grond in. En het ros keerde terug naar waar het vandaan kwam.

Later werd verklaard dat Twente hier in Apeldoorn niets meer mocht doen van de KNVB, omdat de jeugdopleiding van een BVO uit een buurgemeente zich het Apeldoornse grondgebied had toegeëigend. Maar je kunt je twijfels hebben over die verklaring. Voor het voetbal gelden geen speciale wetten. De KNVB heeft hier niets over te zeggen. Een gang naar de rechter had de KNVB en die club uit de buurgemeente een smadelijke nederlaag bezorgd. Het was heel simpel aanvechtbaar geweest. Want in Nederland en Europa geldt het principe van de vrije markt, KNVB of niet. Jurisprudentie genoeg, kijk alleen maar naar het Bosman-arrest.

Wat er nog resteert van onze akkers, wordt nu letterlijk en figuurlijk kaal geplukt door 2 adelaars. Een kleine uit Deventer en een wat grotere uit Arnhem. Net zo lang tot er van onze mooie gemeente en prachtige dorpen er omheen alleen nog een dorre zandvlakte over is waar niets meer wil groeien. De geschiedenis herhaalt zich. Apeldoorn staat er bij en kijkt er naar.

Misschien totaal misplaatst. Maar dit is een column dus ik zeg het toch: het is hier misschien ook wel tijd voor een revolutie. Laten we zorgen voor een Apeldoornse Voetbal Lente. Een lente die alles weer in bloei zet.

Hier en daar zijn al wat zaadjes geplant. Niet alleen de organisaties die hier achter zitten maar ook u, beste lezer, ook U kunt er aan bijdragen dat dit zaadje ontkiemt tot een mooie plant. Een plant die inspireert en iedereen bij elkaar brengt. Zodat het misschien wel kan uitgroeien tot een boom. Die op zijn beurt weer zaadjes loslaat die uitgroeien tot nieuwe initiatieven. Enzovoorts. Zodat er een prachtig voetballandschap ontstaat. Net zo mooi als onze prachtige Veluwe.

De tijd is kort. De kop moet uit het zand, er moeten beslissingen genomen worden. Dit gaat niet al lang niet meer alleen over ´meedoen is belangrijker dan winnen´. Nu gaat het wel degelijk over winnen en verliezen. Ook als je amateur bent. Het gaat over overleven en de toekomst. De toekomst van het Apeldoornse voetbal. En als je lid bent, ook de toekomst van jouw vereniging.

Verliezers keren zich nu nog verder naar binnen toe en geven daarmee onbedoeld hun steun aan een handjevol visieloze azijnpissers. Winnaars staan nu op, kijken over hun eigen schutting heen en sluiten zich aan bij een samenwerkingsverband. In welke vorm dan ook.

De keuze is aan u. Bent u een winnaar of een verliezer? Als er straks -dankzij verschillende initiatieven- een prachtig voetballandschap is opgebloeid, wilt u dan kunnen zeggen: ´ik heb langs de kant gestaan niets gedaan. Ik heb de kat uit de boom gekeken tot ie dood naar beneden viel´.

Of wilt u straks kunnen zeggen: ´´ik was erbij, ik heb mijn bijdrage geleverd. Mede dankzij mijn bijdrage is het Apeldoornse voetbal sterker, gezonder en mooier is dan ooit´´.

U kunt geschiedenis gaan schrijven. De keuze is aan u.

Naam bij de redactie bekend.

Discussiëren over deze column? Het kan in ons forum

Ook een column schrijven? Stuur uw bijdrage naar columns@apeldoornvoetbalstad.nl

We kunnen het anoniem plaatsen. Kritisch zijn mag, maar houdt het wel netjes.

De ingezonden columns kunnen in sommige gevallen uiterst subjectief zijn. Indien een column geplaatst is betekent dit niet automatisch dat de redactie het ook eens is met de inhoud ervan.